امروز یه مقاله درباره بیماری لوپوس خوندم. اسمش برام جالب بود در ابتدا اما بیشتر که خوندم کاملا دستم اومد اصلا ازش چیزی نمیدونستم و ظاهرا گاهی همچین حس گرگرفتگی رو تجربه کرده ام.
"لوپوس یک بیماری مزمن خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن بیش فعال شده و به بافت های سالم و نرمال حمله می کند. در نتیجه این اتفاق، علائمی نظیر تورم، التهاب، آسیب به مفاصل، پوست، کلیه ها، خون، قلب و شُش ها می شود. لوپوس سبب می شود تا سیستم ایمنی بدن قادر به تشخیص تفاوت میان آنتی ژن و بافت سالم نشود. این مسئله سبب می شود تا آنتی بادی ها نیز مستقیما به سراغ بافت های سالم رفته و سبب آسیب رساندن به آن شوند که در نتیجه آن درد، تورم و التهاب پدید می آید."
اصل مقاله: آشنایی با بیماری لوپوس
تورم و التهاب رو خوب به یاد داشته باشید. یه نفر با تجربه این بیماری نوشته: متاسفانه آشناییِ زیادی باهاش دارم. لوپوس بیماریه بدیه وقتی شعله ور میشه. اما قابل کنترل که بیشتر از 90 درصد از بیماران بصورت نرمال به زندگی ادامه میدن و بچه دار میشن.
خشم و ترس و افسردگی و استرس و کلی تغییرات روانشناختی به دنبال داره و زندگی فرد رو مختل میکنه. لوپوس بیماری است که می‌تواند تقریباً هر اندامی را در بدن مبتلا نماید. این بیماری علائمی را بوجود می‌آورد که می‌تواند بسیار متفاوت باشد. درک لوپوس قسمت مهمی از درمان آن است. درمان قطعی برای لوپوس وجود ندارد. بسیاری از مردم با وجود لوپوس می‌توانند زندگی سالم و فعالی داشته باشند.
برای من این خارش و سرخی و التهاب در قستمهای حساس میانی بدن اتفاق میفته و دیوانه میشم. داغ میشم و ریختن آب سرد هم کمکی نمیکنه. خارش شدید و داغی بیش از حد اذیتم میکنه. همین مسئله باعث شده که من نوعا نپوشم تا جریان هوا در بین پاهام مدام برقرار باشه و کمتر دچارش بشم
شما تجربه چنین بیماری رو داشته اید؟
درباره این سایت